کارآفرینی، انجام فعالیتی کارآفرینانه از طریق انسانی است که از وی به کارآفرین یاد می‌شود و  چنانچه جامعه‌ای به دنبال دستیابی به مواهب توسعه ای کارآفرینی است، ضروری است تا سیاستگذاریها و اقدامات لازم برای بهره گیری و انگیزه‌بخشی به کارآفرینان و از سویی پرورش افراد کارآفرین را در دستور کار خود قرار دهد. در واقع کارآفرین بودن اگر چه از یکسو به عنوان صفتی ذاتی رد برخی افراد مورد توجه قرار گرفته است، اما در عین حال مبتنی بر نظریات جامعه شناسانه، خصلت اکتسابی نیز دارد و علاوه بر پیشینه فردی و خانوادگی، ایجاد محیط مساعد توانمندساز و پرورنده، متکی بر نظام آموزشی رسمی و غیر رسمی، فرهنگ سازی، مشوقها، الگوها و شبکه های پشتیبان تخصصی و روانی قادر است بر پرورش افراد کارآفرین در جامعه که قادر به تشخیص فرصت‌ها و بهره‌گیری از آنها برای خلق ارزش باشند تاثیر بگذارد.
 

نظر به اهمیت نظام آموزش رسمی و به ویژه  جایگاه دانشگاهها در پرورش کارآفرینان، همچنین با توجه به چالش پراهمیت بیکاری دانش آموختگان دانشگاهی، لازم است تا تمرکز ویژه ای از سوی موسسات آموزش عالی برای پرورش کارآفرینان، تقویت روحیه کارآفرینانه در آنها و ایجاد توانمندی برای تشخیص فرصت و پذیرش مخاطرات یک کسب و کار و تاسیس آن انجام پذیرد. بر این مبنا دانشکده علوم زمین دانشگاه شهیدبهشتی بر آن شد تا به تشکیل یک واحد، تحت عنوان " واحد کارآفرینی و اشتغال" با اهداف کلی زیر اهتمام ورزد: