جغرافیای طبیعی به تحلیل و سنجش پراکندگی اشکال زمین، آب و هوا، خاک‌ها، گیاهان، حیوانات و سایر پدیده‌های طبیعی می‌پردازد. جغرافیای طبیعی بر الگوهای مکانی پدیده‌های فیزیکی سطح زمین و روابط متقابل انسان و محیط تمرکز دارد و هدفش درک اجزای سامانه آب و هوا و خصوصیات فیزیکی سنگ‌کره، آب‌کره، هواکره، خاک‌کره و الگوهای جهانی زیست‌کره است. بنیان جغرافیای طبیعی شناخت عوامل طبیعی، و فیزیکی موثر بر زیست و توسعه فعالیت‌های انسانی است. بنابراین متغیرهایی همچون سامانه آب و هوا، منابع اکولوژی و فیزیکی سطحی و تغییر و تحول آن‌ها در طول زمان و اثرات مثبت و منفی آن‌ها بر الگوهای فعالیتی انسان مورد توجه جغرافیای طبیعی است. شاخه‌های اصلی جغرافیای طبیعی شامل ژئومورفولوژی و آب و هوا شناسی می‌باشد.

گروه جغرافیا در دانشگاه شهید بهشتی با داشتن هر دو شاخه جغرافیای طبیعی (آب و هواشناسی و ژئومورفورلوژی) فعالیت خود را در دوره کارشناسی از سال 1346 در دانشکده ادبیات آغاز نمود. هم اکنون گروه جغرافیای طبیعی در دانشکده علوم زمین در دو رشته آب و هواشناسی و ژئومورفولوژی در دوره کارشناسی دانشجو می‌پذیرد. تفکیک رشته جغرافیای طبیعی در دوره تحصیلات تکمیلی به زیرشاخه های مختلف نظیر آب و هواشناسی کاربردی و سینوپتیک، هیدروژئومورفولوژی، ژئومورفولوژی در برنامه‌ریزی محیطی و مخاطرات طبیعی به تنوع انتخاب برای دانشجویان در دوره‌های تحصیلات تکمیلی گروه جغرافیای طبیعی همت گماشته است. همچنین این گروه با جذب دانشجو در دوره دکتری هدف بنیادی خود را در شناساندن زمینه‌های فعالیتی و قابلیت‌های علمی و کاربردی و افزایش در پژوهش‌های جغرافیای طبیعی در تولیدهای علمی مراکز علمی و پژوهشی کشور دنبال می‌کند. در حال حاضر گروه جغرافیای طبیعی دارای 13 عضو هیات‌علمی در گرایش‌های آب و هواشناسی و ژئومورفولوژی می‌باشد که در زمینه آموزش و پژوهش‌های کاربردی نظیر تغییر اقلیم، فرآیندهای ژئومورفولوژیک، مخاطرات طبیعی، تخریب اراضی و تغییرات محیط طبیعی در ارتباط متقابل با جوامع انسانی در حال فعالیت می‌باشند.